Bartosz Popadiak – wiersze

Marzec 27, 2019
, Wiersze

Bartosz Popadiak

Urodził się w roku 1993 – poeta, prozaik, tłumacz. Wiersze, prozę oraz przekłady publikował w „Kontencie”, „Wizjach”, „Odrze”, „Ricie Baum” i kilku innych czasopismach. Tłumaczony na ukraiński oraz rosyjski. Wielbiciel krain nieunijnych. W wolnych chwilach maluje.

Inne teksty tego autora / tej autorki

UKR

pociągi szepczą się

w ciemności

u brzegów metalu

ciekną usta

DLA MYKOŁY ANTOSZCZAKA

bóg nas nie żyje

nie śni nas kret

nie waży nasza maść

nie znika ląd

nie deszcze

i nie słońce

nie sum

i nie płaszcz

na dwie głowy

czarny miód

brodzi las

pszczoła

dwie

rój

to już

ŚNIADANIE

szłaś do mnie przez

poziomice oczu i ktoś

mógłbym powiedzieć

że to była burza

jej wewnętrzna suchość

spętaność na wietrze

i pustynia czasu

ust

pękniętej skóry

i grały kolibry

ich śmierć migotała

jak zgraja

jak pusty lej

po bombie

lecz nie było ciemnych

a tylko otwarte dzwony

do których sypialiśmy popiół

przed katedrą krwi

i grał bęben

miedź burzyłazłoto

piekły piersi

lecz to już było poza

wszelkim pytaniem

niech żyje rtęć

w tobie

niech żyje argon

we mnie

niech żyje ślepców kołatanie

pośród traw

Ilustracje: June Michalczasso

June Michalczasso – Absolwentka Architektury Wnętrz krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i absolwentka Katedry Mody na warszawskiej ASP. Projektuje ubrania, ale najbardziej uwielbia projektować tkaniny. Maluje dziwne obrazy, których nie lubi, i bazgrze rysunki, które kocha.