kolory

w twoim mieszkaniu po babci wciągaliśmy białe
ostre światło żółtej jarzeniówki spłyciło mi
głębię ostrości

a może to od tego proszku
mgiełka różowego dymu z moda do wapowania
wznosząca fala pary o kolorze i zapachu
jagód wygładzała powierzchnie

rozmawialiśmy o kredycie na który
wciąż nie mamy środków
wkład własny w nosie do wciągania
usta do wydychania i wzdychania

na podgrzanym talerzyku podatek liniowy

miałem gdzieś pójść coś zrobić

noc

chcę już zasnąć ale to światło tak obiecująco świeci
zapalona lampka u sąsiada przypomina realizm magiczny
wkrada się przez szparę w oknie między szybą a zasłoną
przypominając o tętniaku innego życia gdzieś w oddali
rozwijającym się w mikroklimacie dalekiego mieszkania

czuję pracę swojego organizmu słyszę jego delikatne drgania
przez toń w czerwieni naczyń krwionośnych przetwarzam tlen
czuję że to światło mnie zgubi
każe zapomnieć o śnie i nocy
zaprosi do rozmowy o niczym
i tak już zostanę zastygnę

zapomnę o tobie i tym miejscu
gdzie zdrowie odmierza się snem