Hałyna Babak
***
nagle
zdało mi się, że jestem
maleńka
śmieszna
wyobcowana
po słowie – moje
wypowiedzianym bez zastanowienia
zawiesiłam się
– dziewczynko, tu nie ma niczego twojego
tu w ogóle niczego nie ma
dlatego i głowy nasze – miedziane miski
i ciała nasze – pustynne studnie
i ręce nasze – ani ku ziemi, ani ku niebu
a ty odejdź stąd
(czerwone mrówki bębniły w
bębenki
czerwone mrówki bębniły w bębenki
chór maleńkich czerwonych mrówek)
– odejdź stąd, do kogo ja mówię, spierdalaj
Jewgienij Piwień
***
w sprytny sposób zebrane
przestworza skąd nie ma
wyjścia: światło-pawilon
zdaje się, że urzeczywistniliśmy
upragnioną wieczorną pielgrzymkę
do zapomnianych krewnych
w głąb osiedla
ich pokoje na oścież
jak stare drewniane przesyłki
szpitale położnicze dla królików
skrytki na papierosy
podwieszone w ziemi
piją korzeniowy świt
i widzą
i widać ich
Fridrich Czernyszow
* * *
mówiłem nocami w różnych krańcach miasta
że chcę żeby nagle spadła na nas bomba
jak w powieściach ericha marii remarque’a
(tak często mówiłem, że aż się zdewaluowało)
pytałeś po co bomba
jeśli wszystko tak pięknie
ona mówiła że bomba nie wiadomo po co
i jeszcze zdaje się że troje po kolei
twierdziło że jest zbędna
przestałem mówić o bombach
(teraz śpię na swojej kanapie)
lecz czasami rozumiem że patrzę
na sufit tak jakoś szczególnie jakbym
widział niebo z którego ona spada
źrenice coraz szersze szybszy oddech tachy
kardia przebija rogami przeponę
mojego sufitu by gwałtownie
zbliżając się do organów wewnętrznych
rozleciała się w ich szczegółach komorach jamach
na tysiące drobnych odłamków
gdy jestem sam
Przełożył Tomasz Pierzchała
Hałyna Babak – urodziła się w Charkowie w 1988 r. Od 2014 r. jest na studiach doktoranckich na Uniwersytecie Karola w Pradze. Autorka dwóch tomików poezji „Zielone kocham” (2007), „Z gliny i wody” (2012). Jej wiersze były przekładane na czeski, angielski oraz rosyjski.
Jewgienij Piwień – poeta, inżynier. Urodził się w 1987 roku w Basztance w Obwodzie mikołajowskim. Członek grupy literackiej „Liga Em”. Autor tomików wierszy „Pierwoje pribliżenie” („ПроLogos”, 2014) i „Prodołżenie” („Łocija”, 2016). Publikacje w czasopismach „Listok”, „Wozduch”, „SP”, „Soty”, „Helikopter” (w przekładzie na polski).
Fridrich Czernyszow – ur. 1989. Uczył się w Donieckim Uniwersytecie Medycznym. Obecnie mieszka w Kijowie. Profesjonalny aktywista ruchu LGBT, transaktywista, queer-feminista. Pracuje przy programach profilaktyki HIV dla transgenderów. W 2018 założył i prowdzi organizację dla osób transpłciowych Trans*Generation. Od 2013 r. publikuje przekłady poezji z języka niemieckiego i ukraińskiego w Internecie oraz w czasopiśmie „Wozduch”. Swoje wiersze publikował w genderowym wydaniu gazety „Yszszo Odyn — Yszszo Odna” (Ałmaty), w czasopismach „Wozduch”, „Listok” (Kijów), oraz na internetowych portalach „Połutona” oraz „TextOnly”. Przekłady na angielski były opublikowane w Modern Poetrвоздухanslation, poświęconemu poezji LGBT. Nominowany do Nagrody poetyckiej im. Arkadija Dragomoszczenki (2017) przez Marię Wilkowiską.
ilustracje:
Julia Deptuła
Julia Deptuła, urodzona w 1992 roku absolwentka malarstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, traktuje siebie jako aktywny papier. Buduje różne doświadczenia na życiu, by móc rozszerzać perspektywę, która zależy od wewnętrznych lokalizacji. Przekazuje piękno na ruch, szuka dla nich drgających figur. Z religii abstrakcja – z człowieka atrakcja. Finalistka przeglądów malarskich Świeża Krew, Nowy Obraz, Fundacji Eibisch oraz laureatka nagrody Olsztyn Street Art za wykonany mural Bardzo mało spraw ma wielkie znaczenie. Najwięcej wystaw robi na samym życiu.
www.instagram.com/lulolujki