dubito ergo dubel i że kiedy mówisz złamanie ja-kości ódowych z przemieszczeniem masz być może namyśli także z przeniesieniem się do wybranejlokacji obsadzanejz minuty na minutę we własnej roli aktorki tak słabo charakterystycznejże w istocie nikt jej nie rozpoznajenawet ona sama zastanawia się czy może nie jest kimś innym lubsobie siebie nie wymyśliła by …
Ziny są dla mnie łącznikiem pomiędzy moimi dwiema największymi pasjami czyli nauką i ilustracją. Pokazuję w nich stworzenia i zjawiska, które mnie fascynują, i ubieram to w taki język, w jakim chciałabym się o tym uczyć w szkole. Z każdym rysunkiem i zdaniem próbuję oddać magię tego, jak bardzo planeta, na której żyjemy, jest …
Chciałam uchwycić moment przejścia, chwilę przed zmianą, gdy nowe nadciąga i trochę to przeczuwamy, i trochę się tym niepokoimy. Moment przed odmianą jest obietnicą/ zapowiedzią tego, co post factum uznajemy za pomyślność lub jej brak. Tak jak przedwiośnie jest krokiem za zimą i krokiem przed wiosną, tak moją bohaterkę dzieli kilka centymetrów od zmiany …
1 Kasztan rzucony przedstos popycha łupinę na opuszekoka, unerwienie pożyczone chybana kreskę z kółeczkiem. Odkopałem ślad dany ludziom spod GwiazdyByka. Kosztowało mnie to dwa opakowaniaplus wieczko przetarte na łuskę; puszczone na korzeń, który rozpinammiędzy pompą w krzesiwie a karmą idącą w kolistość. Zapisanego na ściance wołu odłączam od kształtu obrysui podpinam pod kinetykęrzutu. …
Łopiany Paliliśmy gałęzie z górki można było zobaczyćogródki działkowe i garaże sąsiadówsnop iskier wzbił się w górę i oświetlił okna przysłonięte moskitieramiznad zalewu było słychać lokalne zespoły grające Hendricksadźwięki niosły się przez Lisią Górę, łopiany, ścieżki rowerowei boisko do siatkówki, na którym o tej porze zbierały się dzieci sąsiadóww tym samym czasie przed domami …
bezpieczne żniwa każdy korzeń da się przerżnąć.każde ciało potrzebuje kamienia,który trzyma je przy ziemi akurat nam tu spiesznodorwać się do butelek na granicie,pić cudze grzechy– niech im dane będzie pójść, gdzie chcą z czasemłatwiej odwinąć Łazarza ze szmatjeśli się zawaham, ruch mija [ile potrzeba] ile potrzeba lat na usypanietakiej granicysporo starego pierzatłuczone szkło …
Jak jest, każdy widzi. Z oddali ostrość zapewne nabiera głębi, głębia zyskuje na ostrości. Śmiejemy się, owszem, ale co to zmienia? Zresztą, sił nie przybywa, bo niby skąd. Taki śmiech na ostatnich nogach, taki, poniekąd, pusty.Ale my tu nie o tym, do czego posuwają się co słabsi spośród nas.Czy nie rozważali Państwo, żeby jednak …
Z jednej strony bloku gra się w klasy, z drugiej w zbijanego. Po osiedlu chodzą dzieci. Palą papierosy. Wyzywają się. Wożą lalki na grzbiecie psa Scoobiego. Andżelika i Ania znalazły martwą gumową rękawicę. Urządzają jej pogrzeb obok altanki śmietnikowej. W altance otwieranej bzyczkiem pozostawiono wiele woreczków ze spleśniałym chlebem, starannie ułożono je z dala …
Ilustracje: Miłosz Hołody Miłosz Hołody – absolwent filozofii, obecnie doktorant. Naukowo zajmuje się poezją wizualną i jej usytuowaniem w przestrzeni. Redaktor w magazynie Drobiazgi. Publikował rysunki, wiersze, gify i ilustracje w internetowych i papierowych magazynach literackich („Cegła”, „Helikopter”, „Stoner Polski”, „Drobiazgi”, „Inter-„, „Rzyrador”, „Strona Czynna”). Zrealizował kilka wystaw indywidualnych (m. in. BWA Krosno) oraz brał udział w …
– Idę wąskim korytarzem. Ścieram ramiona na szorstkich ścianach, nie jakoś mocno, to przejście na miarę i na zamówienie; przy suficie są płaskie lampy, po bokach wypukłe kostki, w panelach dziury w kształcie stóp. Widzisz? Nie zostawiam śladów. W powietrzu wisi zapach kotów, mokrych gazet i owoców, jest giętki i niebieski, sztachnij się, to …
Na waleta Jestem Irlandką, ubrania zakrywają nasprzez większość czasu. Wijemy się w pokracznych tańcach na plażach od Cork po Donegal, rozbierając się pod osłonąjeszcze-niezmoczonych-ręczników. W obawie, że jakiś prześwitmoże nas obnażyć, odsłonić pewne części ciała.To wszystko przez Niepokalane Poczęcie,skoro Maryja mogła stać się brzemienną, nie zdjąwszy majtek, to – na Boga ––my możemy rozebrać …
Jean O’Brien w tłumaczeniu Magdaleny Kleszczewskiej – Na waleta Read More »
Przełożył Tomasz Pierzchała Maksim Driomow Urodził się w 1999 r. w Symferopolu. Od 2017 r. mieszka w Moskwie. Wiersze publikował w czasopismach „Wozduch”, „TextOnly”, projektach „połutona”, „Stienogramma”, na stronie „Nowa mapa literatury rosyjskiej” (rozdział „Studija”). Nominowany do Nagrody im. Arkadija Dragomoszczenki (2020). Współredaktor kanału o poezji współczesnej „Metażurnał”. Aktywista lewicowy. Łolita Agamałowa Poeta, prozaik. …
Tomasz Pierzchała – wiersze poetów nominowanych do nagrody im. Dragomoszczenki 2020 Read More »
istota Stukot wycina się z ale ten kształt nie dzięki niejprzełamuje w prawidłach rzeczywistości lecz nie uwalnia nas Kleszcz stąpa powoli trąc lecz nie uwalnia nas z uchwytówwyglądają na gładkie być może nawet śliskie sprawy materii Z rany na horyzoncie słowa rozpoczynające Tekst wspólnymianownik zrzucony jak wylinka ktoś jest człowiekiem a ktoś karakonem ale …
Marcin Hanuszkiewicz – święto gromadzenia parzydełek Read More »
Eger. Parking blisko dworca. Wyjątkowo upalny czerwiec. Czekamy na pociąg. Siedzimy na ławce, w cieniu, pod drzewem. Przed nami płyta popękanego, rozgrzanego betonu. Naprzeciw nas budka. Kiosk z blachy. Szary i smutny, grzeje się w słońcu, a razem z nim jego wnętrzności.W środku znajduje się gruby Cygan po czterdziestce i jego kuchnia. W owej …
Układ łatwopalny.konstrukcja niesie się echemrozniosłem się w tym nowotworze, uzdrawiaj mniemała zadłużona dziewczynkouzdrawiaj; póki się nie uniosę, ponad głowykorytarzem usianym obrazami świętychkażdy powykręcany zszyty we mnieskłada modlitwęmój wzrok, moja dusza, zapadają się w nizinypod presją ognia odchrząknąłem Marię. Kadzidło zgasło nad fabrykąnieruchomych odkładają w magazynie, widzę leży człowiekistnieje zgrzyt, ubytek w tej ciastkowej …
1x20mg, 2x500mg czas zniknął, afektjest płaski przedmioty krążą alenie szumią już sreberko opróżnia okrągłe wypustkii żadne rozstanie nie jest gorsze niż cicha noc jak z trampoliny odbija mnie od snu a myśli mam wąskie składamopłatek na aparacie mowy i nic już nie wyjdziepoza jego pasmo Ilustracje: Magdalena Tryba – ur. w 2000 r. w Tarnowie. …
Święta Filomena sunie po świecie jak wiosenny zakliniec. Łobuzeria żywiołów, huba rozrywa lapidarne ciała komandosów. Świat jest świstunką zwisającą z gałęzi, patrzy. Dzieciństwa to świergot czereśni, ospałe lucyferyny. Psy gończe biegnące donikąd. Teraz jesteś motyliczką w ciele matki. Uciekaj. Gapia gigantea, ceremonia w oberży. Galery odpłynęły, źrebięta umierają na ambonie. Pustułki ogłaszają koniec. Ich chłonka …
u nikogo na wynajmie to u nikogo – mówiła matkateraz zajmuje kwaterę na cmentarzu którą za osiemnaście lat trzeba będzie przedłużyću księdza dobrodzieja pełnegoelegancji i melancholii mój wynajmujący dobrodziej teżpoważny i zamyślony człowiekzabronił mi zdejmować krzyżz kuchennej ściany jak u nikogo jak przecież u boga kolory w twoim mieszkaniu po babci wciągaliśmy białeostre …
Piękne widoki, ale kiepskie zdjęcia Piękne widoki, ale kiepskie zdjęcia.Ważniejsze od istnienia rzekotki drzewnejjest to, aby ją opisać,przedkładając celność ponad egzaltację. Pomiędzy rezerwatem a stawem hodowlanymdwóch chłopców śmiga na złamanie karku.Butelki zagłuszają młodzieńczy niepokój,muzyka zagłusza młodzieńcze hormony. Rzekotka drzewna odbywa gody w noce ciepłe i duszne, w noce wilgotne,w te noce jest o niej głośniej …
* Aby nadążyć z tym, co domagało się zrobienia, stopniowo ograniczaliśmy sen, codziennie skracając go po trochę, jak przy wyrównywaniu cięcia. Zresztą i tak ciężko było spać, kiedy my sami i wszystko wokół pulsowało gorącem. Pot ściekał mi po plecach, kiedy w środku nocy odpisywałem na zaległe wiadomości i próbowałem nadrobić wirtualne wizyty w muzeach, …