Listy od sąsiadów XI. Jitka N. Srbová – wiersze
Moja córka maszeruje przez las I. Moja córka maszeruje przez las. Nie może stanąć na własnych, dlatego przejmuje moje nogi, moje oczy, mój strach. Wśród gałęzi znika jej głos, wołanie za rozbieganym jamnikiem. Jesteśmy tu same. Same i listopad. II. Wcale nie jesteśmy same. Moja córka wszystko widzi, pokazuje palcem przez butwiejące …