narodziny spaliśmy w samym centrum września, w miejscu, które trącali uciekając, próbując przerwać skronie, a zimne marce rodziły się z nas bez końca zimne race jeszcze zimniejsze racice kopały od środka aż pękało światło. zatrułam się narzędziami. nie mogę strawić grabi cęgów ani tarkiale odkurzamy, aż zapcha się worek, potem kolejny i kolejny.zwojami szarej …
* Aby nadążyć z tym, co domagało się zrobienia, stopniowo ograniczaliśmy sen, codziennie skracając go po trochę, jak przy wyrównywaniu cięcia. Zresztą i tak ciężko było spać, kiedy my sami i wszystko wokół pulsowało gorącem. Pot ściekał mi po plecach, kiedy w środku nocy odpisywałem na zaległe wiadomości i próbowałem nadrobić wirtualne wizyty w muzeach, …
W tamtym czasie było nam bardzo duszno. Wychodziliśmy z domów wcześnie rano, z ciałami już rozgrzanymi sprawdzaniem pogody, szorowaniem pięt, wyciskaniem owoców, poprawianiem narzut na kanapach, przekładaniem jedzenia z pojemnika do pojemnika i innymi czynnościami, w które popadaliśmy. W ciągu dnia temperatura stopniowo rosła. Praca pracą – najpierw trzeba było do niej dotrzeć, po drodze …
zawiązanie cienie sterty ciemnego szkła opadłych zawilgłych liści przy ścieżce rzucane by wrócić po nich do siebie kiedyś później (komu zależy by znikały? co je zjada?) każda fala staje się tym czym jest dopiero w drodze powrotnej gdy cofając się zabiera ze sobą ziarna piasku kawałki tego brzegu o który się rozbiła …