Tłumaczenie

*** ciało leżące na polu i chłopiec niemy pokazujący mamiewilka dłonią   *** włosy na głowie puściły korzenie i to były wąsy   *** śmierci lustra nie potwierdzono przy identyfikacji   *** ziemia przewraca się w grobie wokół słońca   *** na złodzieju czapka gore lecz ukradłem oblicze ogniowi   *** jedna noga tam i …

Gienrich Pomierancew w przekładzie Tomasza Pierzchały Read More »

  tavira | algarve | portugal przeczucie w chłodną noc i o brzaskuoddala się życie poprzednich miesięcy odrealnionebolesna cicha migawkachwilowaktórą wypełnialiśmy dni na południu:ciała pozostawione losowi na piaskuksiążki rozrzucone w zagłębieniach dni wykrzywione uśmiechy bez maski zastyga twarz na odrzuconym brzeguczas mierzy się wyostrzonym spojrzeniemdłonie porządkują spiętrzone książkina kamiennej drabinie i poddaszuzamknięte przestrzenie troszczą się …

Pedro Jubilot – wiersze w przekładzie Anny Skwarek Read More »

  Na waleta Jestem Irlandką, ubrania zakrywają nasprzez większość czasu. Wijemy się w pokracznych tańcach na plażach od Cork po Donegal, rozbierając się pod osłonąjeszcze-niezmoczonych-ręczników. W obawie, że jakiś prześwitmoże nas obnażyć, odsłonić pewne części ciała.To wszystko przez Niepokalane Poczęcie,skoro Maryja mogła stać się brzemienną, nie zdjąwszy majtek, to – na Boga ––my możemy rozebrać …

Jean O’Brien w tłumaczeniu Magdaleny Kleszczewskiej – Na waleta Read More »

  Przełożył Tomasz Pierzchała Maksim Driomow Urodził się w 1999 r. w Symferopolu. Od 2017 r. mieszka w Moskwie. Wiersze publikował w czasopismach „Wozduch”, „TextOnly”, projektach „połutona”, „Stienogramma”, na stronie „Nowa mapa literatury rosyjskiej” (rozdział „Studija”). Nominowany do Nagrody im. Arkadija Dragomoszczenki (2020). Współredaktor kanału o poezji współczesnej „Metażurnał”. Aktywista lewicowy. Łolita Agamałowa Poeta, prozaik. …

Tomasz Pierzchała – wiersze poetów nominowanych do nagrody im. Dragomoszczenki 2020 Read More »

Anna Achmatowa: Muza Czekać na nią nocą, zanim przyjdzie w gości, To tak jakby patrzeć w przepaść bez dna. Niczym jest młodość, sława, smak wolności, Gdy wchodzi ona, w ręku flecik ma. I już jest w środku. Kołdrę ze mnie zwlekła. Uważnie popatrzyła w oczy. Tak, Zapytam ją: „To ty Dantemu Piekła Strofy dyktowałaś?”. Odrzekła: …

Śmietanka z Rosji w przekładzie Michała Rogalskiego Read More »

  Jurij Caplin * * *        Młodzieniec pannę wiezie na sankach       Dziewczyna laskonoga, czapkę ma wielką       Głos jej brzmi jak sprzed trzydziestu zim       Czyjeś odciski na śniegu: wielkiego człowieka (rozkładał ręce) i człowieka mniejszego       A tu facet z drżącą napiętą …

Młoda poezja ukraińska w przekładzie Tomasza Pierzchały – część 3 cyklu Read More »

  Maria Bańko     ***   Sąsiadka w przedziale mówi, że jej sąsiadkę użądliła osa, I teraz w tym obrzęku zamieszkał On.   Było to pewnego lipca, gdy Południowa Konwencja Baptystów Wysadziła desant we wsi Krasny Kut. Mój wujek przestał pić, siostra wyrzuciła konsolę. Nie mogli jedynie zrezygnować z drobiazgów: słodkich świńskich ogonków, Które …

Młoda poezja ukraińska w przekładzie Tomasza Pierzchały – część 2 cyklu Read More »

Hałyna Babak *** nagle zdało mi się, że jestem maleńka śmieszna wyobcowana po słowie – moje wypowiedzianym bez zastanowienia zawiesiłam się – dziewczynko, tu nie ma niczego twojego tu w ogóle niczego nie ma dlatego i głowy nasze – miedziane miski i ciała nasze – pustynne studnie i ręce nasze – ani ku ziemi, ani …

Młoda poezja ukraińska w przekładzie Tomasza Pierzchały – część 1 cyklu Read More »

  arbuz był upał my i autobus przyklejał się do koperty drogi jak znaczek biała bawełna koszulek len spodni rozkwitały na siedzeniach gdzieniegdzie wyzierały kwiaty panam szeleściły skrzydła gazet i czasopism a ty powiedziałeś do mnie: arbuz to krew lata i widzę jak na szarej podszewce wyschniętych pól zwija się w kule zamyka się w …

Julija Stachiwska – wiersze Read More »

  Moja córka maszeruje przez las   I.  Moja córka maszeruje przez las. Nie może stanąć na własnych, dlatego  przejmuje moje nogi, moje oczy, mój strach. Wśród gałęzi znika jej głos, wołanie za rozbieganym jamnikiem.  Jesteśmy tu same. Same i listopad.   II.  Wcale nie jesteśmy same. Moja córka wszystko widzi, pokazuje palcem  przez butwiejące …

Listy od sąsiadów XI. Jitka N. Srbová – wiersze Read More »