Dedykuję Izie z Pszczyny

Cześć, śni mi się twój powrót – mama

od kilku dni jestem brudna w środku, puste lasy, ranek się sączy
nie wiem, w jakim mieście żyję, sklepy straciły swoją funkcję
nigdy nie myślałam, że ser może być smutny, że psy mogą milczeć
a te brytany płaczą, a igły sosny układają się w twarze bogów, ale czasami

śni mi się, że wbiegam do sali z kwiatów, witasz mnie włosami
które urosły, pieprzykami, wystającą łopatką, wszystkim, co cię określa
świętuje każdy korytarz, zaczyna się wiosna i lato, przechodzi tsunami
i płucze mój środek, wtedy czuję, że świat znowu jest wspólny

ale potem w tym śnie
ale potem przykrywają cię prześcieradłem

Wrzesień 2021

monitor detektor tętna wanna jesień
szykują pokój na ostateczne, prześcieradło
ma kolor mojej skóry, gdyby mogli uzupełnić tę wodę
a zielone odeszły, niewygodne łóżko i odważnik przytrzymuje
od środka, mam 30 lat chcę wystąpić przed ludźmi błyszczeć, a co, jeśli

będę w telewizji mamo
zawsze gdy nadejdzie 22 września

Źródło ciepła

zaczęło robić się ciemno od rana zaczęło się
leżę w zimnym pokoju osocze wchodzi w szczeliny
bujający się szkieletor teraz milczy kwiaty odwróciły łebki
siwieję od rzęs wypadanie rozpoczęło się w nocy marzę
o gorących kubkach grzejnikach w ludziach i psach
na razie jedynym źródłem ciepła jest moje czoło

aż szkieletor zaczął kiwać głową pojawiło się słońce
aż kaloryfer zasyczał zaraz zacznie się ciepło

to będzie moje ostatnie źródło